Pokrótce omówiono właściwości farmakologiczne i toksykologiczne furazolidonu. Do najważniejszych działań farmakologicznych furazolidonu należy hamowanie aktywności mono- i diaminoksydazy, które wydają się zależeć, przynajmniej u niektórych gatunków, od obecności flory jelitowej. Wydaje się również, że lek zakłóca wykorzystanie tiaminy, co prawdopodobnie odgrywa kluczową rolę w wywoływaniu anoreksji i utracie masy ciała leczonych zwierząt. Wiadomo, że furazolidon wywołuje kardiomiopatię u indyków, co można wykorzystać jako model do badania niedoboru alfa 1-antytrypsyny u ludzi. Lek jest najbardziej toksyczny dla przeżuwaczy. Zaobserwowane objawy toksyczności miały charakter nerwowy. W tym laboratorium trwają eksperymenty mające na celu wyjaśnienie mechanizmu(ów), dzięki któremu powstaje ta toksyczność. Nie ma pewności, czy stosowanie furazolidonu w zalecanej dawce terapeutycznej spowoduje pozostawienie pozostałości leku w tkankach leczonych zwierząt. Ma to znaczenie dla zdrowia publicznego, ponieważ wykazano, że lek ma działanie rakotwórcze. Ważne jest opracowanie prostej i niezawodnej metody identyfikacji i szacowania pozostałości furazolidonu. Konieczne są dalsze prace, aby wyjaśnić sposób działania i skutki biochemiczne wywoływane przez lek zarówno w organizmie gospodarza, jak i w organizmie zakaźnym.
Czas publikacji: 8 października 2021 r