Itaque, proxima Veneris die unus ex illis diebus fuit qui tibi commemorat cur id quod facimus faciamus. Solitus murmur laboratorium cum sono distincto... bene, exspectationis mixtus erat. Societatem exspectabamus. Non quamlibet societatem, sed gregem sociorum cum quibus per annos laboravimus, tandem per fores nostras intrantem.
Scis quomodo res se habeant. Innumerabiles epistulas electronicas permutatis, colloquia per imagines alternis hebdomadibus habetis, sed nihil est tam simile quam idem spatium communicare. Primae manus iuncturae differunt. Personam videtis, non solum imaginem profili.
Non cum eleganti praesentatione PowerPoint initium fecimus. Re vera, vix conclave directorum usi sumus. Potius, eos statim ad suggestum duximus ubi magia fit. Iacobus, e turma nostra QC, in medio calibrationis consuetae erat cum coetus circum convenit. Quod breve demonstrare debuit, in viginti minutorum investigationem profundam versa est, quia princeps technicus eorum, Robertus, quaestionem simplicem et ingeniosam de solutionibus tamponibus, quam non solemus accipere, posuit. Oculi Iacobi modo micabant. Tales res amat. Orationem suam constitutam abiecit, et illi simpliciter de rebus disserere coeperunt — terminos iactantes, coniecturas alter alterius provocantes. Optimum genus conventus erat, illud improvisum.
Cor visitationis, scilicet, erat novumInstrumenta probationum rapidarum ad ractopaminamOmnes specificationes impressas habebamus, sed plerumque in mensa tantum iacebant. Vera disputatio accidit cum Maria unam ex taeniis prototypis ostendit. Coepit explicare difficultatem quam cum initiali porositate membranae experti sumus, et quomodo haec falsa positiva tenuia in condicionibus altae humiditatis causaret.
Tum Robertus subrisit et telephonum suum extraxit. “Videtisne hoc?” inquit, nobis imaginem nebulosam unius ex technicis suis in agro utentis versione vetustiore instrumenti probationis in eo quod horreum vaporosum videbatur. “Haec est realitas nostra. Problema humiditatis vestrae? Dolorem capitis cotidianum nostrum est.”
Et sic subito, conclave incenditum est. Non iam eramus societas clienti praesentans. Eramus coetus solventium problemata, circum telephonum et laminam probatoriam congregati, eandem nucem frangere conantes. Aliquis tabulam albam rapuit, et intra minuta, diagrammatibus freneticis—sagittis, formulis chemicis, et signis interrogationis—obtecta erat. Ego notas in angulo scribebam, conans sequi. Res confusa erat, res ingeniosa erat, et omnino vera erat.
Prandium serius quam constitutum est cepimus, adhuc de visibilitate lineae moderandae comiter disputantes. Sandwiches mediocres erant, sed sermo optimus erat. De liberis eorum, de optimo loco prope praetorium capiendo cafe, de omnibus rebus et de nihilo locuti sumus.
Domum iam redierunt, sed illa tabula alba? Eam servamus. Est admonitio confusa post singulas specificationes producti et pactum de subministratione, has disputationes — haec momenta frustrationis communia et progressus de apparatu probationis et imagine telephonica mala — nos vere promovere. Iterum facere vix exspecto.
Tempus publicationis: XXVI Novembris MMXXXV